İnsan ve Namaz

İnsan; nisyan, unutmak kökünden bir kelime. İnsan; eşref-i mahlukat, yani yaratılanların en şereflisi. İnsan; halife yani yeryüzünü imar ederek yaşanılabilir hale getirecek, sebeplere tevessül ettiğinde bir çok şey emrine verilen ulvi varlık. İnsan; iyi ile kötü arasına yerleştirilen, dengeli yaşayıp manevi terakki ve takvasıyla değerlenen varlık.
Namaz; müminin miracı, dinin direği, o direği diken, dinini ikame ediyor, ondan mahrum olan da dinini yıkmış oluyor. Namaz, insanın manevi yönünü şekillendiren ulvi ibadet. Kulun Rabbiyle randevu anı. Secde, kul ile Rabbi arasındaki perdelerin kalkabildiği bir zirve anı.
Şarjı olmayan veya enerji kaynağına bağlanmayan bir cihaz hiçbir fonksiyonunu yerine getiremeyeceği gibi, namazdan mahrum bir Müslüman da hiçbir işe yaramaz, potansiyel bir değer olmaktan öte geçemez.
Enerji kaynaklarından mahrum kalmayalım.
Gerçek insan olabilmek, manevi gelişim ve fıtratı muhafaza ile mümkündür.
Not: Kardeşine namazı önemle tavsiye eden Sümeyye’ye teşekkürler.

Bir yanıt yazın